Wat doe je, als je als vrouw de kans krijgt om de Thunder from Down Under uit Australië live kunt zien? Dan zeg je ‘ja’ natuurlijk. Dus toen ik deze kans aangeboden kreeg, greep ik deze met beide handen aan. Zoals ik al eerder vertelde wordt november een drukke maand; ik ga drie keer naar een concert én op woensdag 3 november dus naar de Thunder from Down Under. Voor degenen die niet weten wat dit inhoud; denk Magic Mike met een charmant accent. En cowboyboots.
Cocktails en promo’s
Al in de auto naar de KAF was het duidelijk, dit zou een heerlijke avond worden met een hoop gegil. Er ging een telefoon rond met een promofilmpje en er werd al druk gediscussieerd welke man het mooiste wasbord had. En of ze inderdaad zo tussen het publiek zouden staan. Maar het filmpje was van Vegas, dus dat zou wel mee vallen. Dachten we… Na het welkomsshotje bij binnenkomst en een cocktail ging de zaal open en gingen wij op onze plek zitten. Als opwarmertje stond de beamer aan met een teaser van de heren. Oh boy…
Louder and louder
Toen de lichten uitgingen, ging natuurlijk het (met één uitzondering, volledig vrouwelijke) publiek los. Gillen, joelen, klappen, we deden het allemaal tegelijk. Gekleed in pak betraden de heren het podium, en ongeveer net werden de pakken letterlijk van de lichamen gescheurd. Door hunzelf, niet ons. Zo erg waren we nou ook niet 😉
Wat volgde was anderhalf uur waarin Tarzan Alex, sergeant Beau, milkman Malik, squad leader Jason en fireman Edward alles op alles hebben gezet om de zaal zo heet mogelijk te krijgen. Ze gingen de hele zaal door, over de stoelen, bij vrouwen op schoot en natuurlijk ook op het podium. Alles is uit de kast getrokken. En de vrouwen? Die werden alleen maar luider. Bij iedere ‘introductie’ mocht ook iemand op t podium om een ‘act’ met de desbetreffende heer te mogen doen. Ik heb bij het toilet serieus dames horen overleggen hoe ze een bepaalde truck die op het podium was vertoond, zelf konden toepassen in hun eigen slaapkamer.
Klaarkomen?
Op een bepaald moment kwam de vraag van gastheer Kurt of er ook seksueel avontuurlijke vrouwen in publiek zaten. Gelijk gingen er massa’s handen omhoog, waardoor hij nog een keer benadrukte écht avontuurlijke dames nodig te hebben. Er werden 3 dames naar t podium gehaald en er volgde een wedstrijd wie het best kon ‘faken’. De prijs? Op de foto met de heren. Na een hoop gekreun werd een winnaar gekozen (een Australische. In Nederland. Als ik sceptischer zou zijn zou ik ‘doorgestoken kaart’ denken) en we gingen weer joelend door.
Social Media
Zoals verwacht mochten we tijdens de voorstelling geen foto’s of filmpjes maken, maar er was een glorieuze uitzondering. Bij het nummer voor de pauze mochten te telefoons uit de broekzakken en mochten er zoveel opnames gemaakt worden als we wilden. Dit is ook het moment waarop de header afbeelding is gemaakt. Niet door mij – vervelend stom geheugen van mijn telefoon wat ineens vol zat – maar door Wendy en bij deze nogmaals Wendy, dank dank dank voor het gebruiken. Als tegenprestatie van de foto’s en video’s was de vraag of we ze wilden volgen op Facebook en of op Instragram. Ga eens kijken. Ze zijn mooi 😉
En? Doen?
Als je de kans krijgt om deze heren live te kunnen aanschouwen zeg ik maar één ding. Doen. Dit vergeet je nooit meer en is gegarandeerd slecht voor je stembanden 😛